تربيت ديني از جايگاه رفيعي برخودار است.

در دوران كودكي، فطرت و درون انسان از آلودگي ها پاك و گرد و غبار ناپسنديها برآن ننشسته به همين دليل، قلب كودك و نوجوان براي  پرورش حس ديني و باورها و اعتقادات، مساعدتر است.

تحقيقات انجام شده نشان مي دهد كه تربيت ديني توسط خانواده ها نقش اساسي در سلامت روان و سازگاري اجتماعي داره، مذهب مي تواند خويشتن داري را كه عنصر اساسي در تربيت است افزايش دهد و در اين ميان خانواده مي تواند به عنوان اصلي ترين و  اساسي ترين عنصر تربيت ديني تلقي شود.

هدف از تربيت ديني آن است كه مربي چه در مقام معلم و چه در مقام والدين شور شوق فطري كودك را نسبت به جلال و جمال الهي پرورش دهد.   

                                      

در تعاليم اسلامي، اولين گام و نشانه سلامت روحي ورواني ايمان به خدا، دين داري و آگاهي از آموزه هاي قرآني است . البته نياز به دين و تربيت ديني و نقش مثبت آن در بهداشت و سلامت رواني فرد و جامعه از نگاه برخي از روان شناسان غربي هم مخفي نمونده، يونگ معتقد است كه دين به انسان آرامش و به وجودش معنا مي بخشد و راههاي تحمل مشكلات را به وي مي آموزد بر اين اساس لازم است به اين جنبه از وجود آدمي، بخصوص در مورد كودكان و نوجوانان، توجه ويژه اي  مبذول شود تا حس ديني آنها شكوفا بشه و متربي از سر شوق و اشتياق به تجارب دروني خودش دست پيدا كند.