سخنی با دوستان
باسلام...وسپاس از حضور دوستان وسروران عزیز که با حضورخودشون ونظرات سازنده ومفید شون، باعث
دلگرمی وسر افرازی بنده هستند...باعث افتخاراینجانبه که در کنار شما دوستان وعزیزان خوب،و مهربانم
هستم اما باید به عرض برسونم...وبلاگ بنده مخاطب خاص نداره،وبلاگی است،اجتماعی،عمومی،همراه
با مطالب روانشناسی،مذهبی، اجتماعی که گاه نکاتی برگرفته از مسائل روز جامعه بیان میشه،
(وکپی برداری از مطالب ونوشته هام باذکر منبع اشکالی نداره،وگرنه....)بجز دلنوشته هــــام
که نیایشم با پروردگارمهربان وعزیزمه..که همیشه همراه ویاورم بوده هست ،همیشه وهمه جــــــــا،
ودیگر..حرفای دلم ودلتنگی هام واسه داداش علی عزیزم که ماههاست دور از وطنه ومن هیچ خبر واطلاعی
حتی از سلامتی ایشان ندارم..ونمیدونم حاج علی من کجاست........ومن بسیار بسیار دلتنگشم ونگران...
واما غرضم از اینحرفا...دوست ویا دوستان عزیزی کامنت گذاشتن،پیام دادن،تماس گرفتن وبر اینجانب خرده
گرفته،ناراحت شدن که با این پستهام خاطر شریف ایشان آزرده شده..وباید بگـــم درکل منظورمن شخص
خاصی نیست ولی شاید ...شاید بعضی از ماهاا...خداناکرده دچار این خصوصیات باشیم که امیدوارم تلاش
نموده وجهت رفع عیوب ونواقص خودمون برآییم...درپایان اگر باعث شدم باحرفام خاطر دوستی مکدر بشه
عذر میخوام واما از همه دوستان وعزیزانم که تا اکنون بنده روهمراهی نموده بینهایت سپاسگزارم،امیدوارم
باز هم دوستان خوبی در کنار هم باشیم
باسپاس..در پناه نگاه زیبای ایزد منان موفق وسربلند باشید.....یاحق
❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم ❤